کد مطلب:152129
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:283
نمی توانم پایم را (به طرف ضریح) دراز کنم
فاضل صالح عالم متقی حاجی ملا ابوالحسن مازندرانی قدس سره نقل می فرمود:
مدتی پیش از ظهور این معجزه (داستان قبل) خوابی دیدم كه در تعبیر آن حیران بودم. تا آن روزی كه این معجزه تغییر مردگان را دیدم، تعبیرش آشكار گردید. و آن خواب این بود:
تقیه ی صالحه، خاله ی فرزندم (خواهر خانم مرحوم مازندرانی) چون فوت شد؛ او را در همین قسمت ازصحن مقدس (سرداب مورد اشاره ی داستان قبل) دفن كردم.
شبی او را در خواب دیدم و از حالش پرسیدم و از آنچه برایش پیش آمده است، پرسش كردم.
او گفت: در خیر و خوبی و سلامتی هستم، غیر از اینكه تو مرا در مكان تنگی دفن كردی كه نمی توانم پایم را دراز كنم و دائما باید سرم را به زانو بگذارم!
چون بیدار شدم علت آن را ندانستم؛ تا آن معجزه ی جابجا شدن جنازه ها را دیدم و فهمیدم پا را به سمت قبر مطهر دراز كردن، بی ادبی به ساحت قدس امام حسین علیه السلام است [1] .
[1] ترجمه ي دارالسلام نوري ج 2، ص 163 - داستانهاي شگفت ص 429 - كرامات الحسينيه ج 1، ص 132.